نبرد بزرگ (2)

عن ابی عبدالله علیه السلام : ان النبی صلی الله علیه و سلم بعث سریة ، فلما رجعوا ، قال : مرحبا بقوم قضوا الجهاد الاصغر و بقی علیهم الجهاد الاکبر . فقیل : یا رسول الله ، ما الجهاد الاکبر ؟ قال : جهاد النفس .

یاران رسول خدا جنگ فیزیکی و نبرد سخت افزاری را بخوبی میدانند ، و از آفرین و خوشآمدگویی رسول خدا بر میآید که آنان در این جنگ رو در رو موفق هم بوده اند . آنان اکنون قهرمانان محبوب و رزمندگان راه خدا محسوب میشوند . و خوشا به حال آن مجاهدی که مدال مرحبا را از دست رسول معظم پروردگار دریافت کرده باشد .

اما آنان نیازمند فهم این مطلب نیز هستند که جنگ با دشمن آشکار جنگ سختی نیست ، لذا آن را جنگ اصغر گویند . در جنگ اصغر رزمنده دشمن را میشناسد ، توان او را میداند ، و میتواند حدس بزند که تا چه اندازه دشمن جدی است . و هر چه قدر جدیت دشمن بیشتر باشد حس مقابله و آمادگی او برای نبرد با چنین دشمنی بیشتر میشود .

اکنون که رزمندگان شادمان و سر بلند از جبهه نبرد کوچک برگشته اند ، پیامبر مکرم و نبی معظم پروردگار فرمان مبارزه با دشمنی عنود و کینه جو ، ناآشکار و نامحسوس را صادر میفرمایند . و از آنجاییکه این جنگ تفاوت های اساسی با جنک پیشین دارد و از کلام رسول الله که نبرد سابق را با کلمه ی قضوا و نبرد لاحق را با کلمه ی بقی ، همراه ساخته اند بر میآید ، که جنگ اکبر تمام شدنی نیست و در همیشه ی زمان ساری و جاری خواهد بود . سابقا در ترجمه ی حدیثی که میفرماید نحن معاشر الانبیاء نکلم الناس علی قدر عقولهم گفتیم که پیامبران فوق عقول مردم با مردم سخن میگویند ، اما به زبان مردم ، بطوری که مردم میفهمند آنان چه میگویند . البته این معنی منافاتی با فهم متعمقان و ژرف اندیشان ندارد ، مردم عام حظی دارند و اینان حظی برتر . از سوال موجود در حدیث که میپرسد ، جهاد اکبر چیست ؟ فهمیده میشود که جهاد اکبر با اینکه اکبر است ، برای مستمعین رسول خدا مفهوم نبوده ، لذا رسول الله جهاد اکبر را با آوردن جهاد النفس که ما آن را مبارزه ی نرم افزاری ترجمه کرده ایم ، به یارانشان میشناساند . ( ادامه دارد )

بیست و نهم خرداد ماه هشتاد و پنج